Kliknij tutaj --> 🐽 rozmowa z konsulem usa pytania

INSTAGRAM: @PAULINAKUCZYNSKAA SUBSKRYBUJ MÓJ KANAŁ YOUTUBE: Blog: *Business Enquiries wiza usa, rozmowa z konsulem, dostalam wize, rozmowa w ambasadzie usa, jak ubiegac sie o wize, , wiza usa rozmowa z konsulem dostalam wize rozmowa w ambasadzie usa jak ubiegac sie o wize Jeżeli odbyłeś już rozmowę z konsulem i widzisz, że nie ma tutaj pytań, które zostały zadane Tobie możesz je zamieścić w komentarzu poniżej dzięki czemu pozostali będą wiedzieli o co mogą zostać zapytani w konsulacie lub ambasadzie. Stowarzyszenie Alumni zaprasza na wywiad z Markiem Brzezińskim, Ambasadorem USA w Polsce. Tym razem, w ramach cyklu „American Debates”, zostaliśmy zaproszeni do rezydencji Ambasadora Stanów Ambasada USA w Polsce nie może wydawać żadnych listów ani zaświadczeń związanych z notarialnym poświadczaniem amerykańskich świadectw szkolnych i świadectw maturalnych. Więcej informacji na temat potwierdzania amerykańskich świadectw szkolnych w celu przedstawienia ich za granicą znajduje się na stronie Departamentu Stanu. Jeżeli oboje z małżonków mają obywatelstwo polskie, wówczas mogą zawrzeć związek małżeński przed polskim konsulem. Przed zwarcie związku małżeńskiego należy konsulowi przedstawić wcześniej uzyskane zaświadczenie o braku okoliczności uniemożliwiających zawarcie ważnego małżeństwa. Site De Rencontre Gratuit Par Telephone. Wniosek wizowy złożony, opłata dokonana – w końcu nadchodzi czas na decydujące spotkanie z konsulem USA. Podpowiadamy, jak się do niego przygotować, aby uniknąć niepotrzebnego artykułu dowiesz się warto zrobić jeszcze przed wizytą w Ambasadzie/Konsulacie USA,jakie dokumenty zabrać ze sobą na umówione spotkanie z konsulem,jak krok po kroku przebiega wizyta w Ambasadzie udasz się do Ambasady/Konsulatu USAZebraliśmy dla Ciebie kilka wskazówek, abyś nie musiał tracić czasu na zbędne ruchy w dniu wizyty:Godzina spotkania/Długość wizytyPodczas umawiania się na spotkanie z konsulem wskazałeś konkretną godzinę. Nie jest to jednak dokładny czas rozpoczęcia rozmowy. Mniej więcej o tej godzinie zostaniesz wpuszczony na teren placówki amerykańskiej. Warto się przed nią pojawić z ok. 15-20 minutowym w kolejce przed placówką, przejście przez obowiązkową kontrolę bezpieczeństwa oraz poszczególne okienka zajmują trochę czasu, dlatego na całą wizytę zarezerwuj sobie ok. 1 – 1,5 ma żadnych odgórnych wymagań dotyczących stroju, wystarczy, że ubierzesz się czysto i schludnie – jak na wizytę w palcówki amerykańskiej nie wolno wnosić sprzętów i urządzeń elektronicznych – laptopów, tabletów, aparatów fotograficznych, czytników e-booków itp. Oczywisty jest także zakaz wnoszenia ostrych narzędzi i wolno też wnosić dużych toreb, plecaków, walizek itp. Dopuszczalne jest wniesienie jedynie niewielkiej torby/torebki (nie większej niż format A4).Oprócz tego, nie wolno wnosić jedzenia i zabrać ze sobą telefon komórkowy, będziesz go musiał wyłączyć przed wejściem na teren Ambasady/Konsulatu. Telefon i inne, drobne urządzenia elektroniczne (np. zegarek, pendrive, powerbank) zostawisz w przyjeżdżasz z daleka i masz ze sobą większy bagaż, lepiej będzie jeśli zostawisz go np. w przechowalni na dworcu/u znajomych. Z doświadczenia wiemy, że w Warszawie istnieje możliwość zostawienia swoich rzeczy w depozycie naprzeciwko budynku Ambasady USA. Usługę świadczy prywatna firma, jest ona odpłatna, lepiej mieć przy sobie gotówkę (np. 10 zł za torbę z laptopem).Dokumenty i pieniądzeWymagane dokumenty przynieś w po prostu w ręce lub teczce/foliowej koszulce o formacie nie większym niż tego, warto mieć przy sobie odliczone ok. 30 zł w gotówce, na wypadek, gdyby okazało się, że Twoje zdjęcie nie spełnia wymagań i musisz zrobić nowe, np. w automacie (“fotobudce”) dostępnym na terenie placówki. Automat nie wydaje z wniosku wizowegoOdśwież sobie informacje, które podałeś we wniosku wizowym DS-160. Na rozmowie z konsulem z pewnością padną pytania dotyczące planowanego wyjazdu do USA – jaki jest cel podróży, miejsce zatrzymania, ramy czasowe nastawieniePomimo stresu, który zapewne i tak będzie Ci towarzyszył, pamiętaj o dobrym nastawieniu – idziesz tam z własnej woli i nikt nie zamierza Cię skrzywdzić. Postaraj się zachować spokój i postępuj zgodnie z poleceniami Jak umówić termin rozmowy z konsulem USADokumenty potrzebne podczas wizyty w Ambasadzie/Konsulacie USAUdając się do Ambasady/Konsulatu USA pamiętaj przede wszystkim o zabraniu ze sobą wymaganych dokumentów – bez nich nie zostaniesz wpuszczony na teren dokumentów wygląda następująco:paszport ważny przez okres planowanego pobytu w USA, a najlepiej z zapasem 6 miesięcy ponad planowany pobyt (paszport do wizy do USA),potwierdzenie złożenia wniosku wizowego – formularza DS-160,potwierdzenie dokonania opłaty wizowej,potwierdzenie umówienia zabrać też ze sobą aktualne zdjęcie w rozmiarze 5×5 cm (zdjęcie do wizy do USA) – być może nie będzie ono jednak wystarczy, zwłaszcza w sytuacji, gdy starasz się o wizę turystyczną. W przypadku innych rodzajów wiz niezbędne mogą się okazać także inne dokumenty, takie jak zaświadczenie z uczelni, że jesteś studentem, pismo z firmy, w której pracujesz, potwierdzające, że Twój wyjazd do USA odbywa się w celach w Ambasadzie USA – krok po krokuPrzebieg wizyty omawiamy na przykładzie spotkania umówionego w Ambasadzie Stanów Zjednoczonych w Warszawie. W podobny sposób odbywa się ona w Konsulacie Generalnym USA w na wstępie wyjaśnijmy, że rozmowa z konsulem USA, która jest ostatnim punktem wizyty w Ambasadzie, wcale nie odbywa się na osobności w elegancko urządzonym gabinecie. Być może takie skojarzenie nasunęło Ci się po obejrzeniu kilku amerykańskich filmów, nic bardziej z konsulem odbywa się na stojąco przy zwykłym okienku – jak na w Ambasadzie USA przypomina wizytę w urzędzie, tyle że z bardziej zaostrzoną kontrolą. Dowiedz się, co dokładnie Cię czeka:Potwierdzenie złożenia aplikacji wizowej i umówienia spotkania z paszportu i potwierdzenia złożenia wniosku urządzeń – sprawdzenie paszportu i odcisków z konsulem – decyzja o przyznaniu bądź odmowie 1 – Potwierdzenie złożenia aplikacji wizowej i umówienia spotkania z konsulemPierwsza weryfikacja odbywa się na chodniku, przed wejściem do budynku Ambasady. W tym miejscu ustawia się kolejka osób czekających na swoją kolej w pierwszym okienku „kontrolnym”. Kolejka rozładowuje się zazwyczaj w ciągu 10-15 każdej z osób stojących w kolejce podchodzi pracownik Ambasady, który:prosi o pokazanie potwierdzenia złożenia wniosku DS-160 i sprawdza, czy dana osoba jest na liście aplikantów umówionych na ten dzień,pyta o formę odbioru paszportu z wizą – jeśli zostanie przyznana (czy zdecydowałeś się na odbiór osobisty czy przesyłkę kurierem pod wskazany adres),informuje, jakie czynności będą wykonywane w kolejnych okienkach,osoby z niedozwolonym bagażem (np. torba z laptopem, walizka itp.) odsyła do pozostawienia swoich rzeczy w 2 – Sprawdzenie paszportu i potwierdzenia złożenia wniosku DS-160Gdy nadchodzi Twoja kolej podchodzisz do pierwszego okienka (nadal przed wejściem do Ambasady), w którym pokazujesz paszport i potwierdzenie wypełnienia wniosku Ambasady nakleja na paszporcie i potwierdzeniu kody kreskowe, które następnie skanuje. Po oddaniu dokumentów kieruje Cię do okienka tuż obok, w którym zostawisz ewentualną 3 – Depozyt urządzeń elektronicznychJeśli masz przy sobie telefon i inne (drobne) urządzenia elektroniczne typu zegarek, pendrive itp., musisz je zostawić właśnie w tym okienku. Telefon musi być wyłączony. Otrzymasz numerek (jak w szatni), dzięki któremu później odbierzesz swój nie masz przy sobie takich rzeczy, możesz pominąć ten krok i od razu ustawić się w kolejce osób czekających na wejście do budynku 4 – Kontrola bezpieczeństwaNadal stoisz na chodniku przed wejściem do Ambasady – drzwi otwiera ochroniarz, który pojedynczo zaprasza kolejne osoby do drzwiami od razu trafiasz na kontrolę bezpieczeństwa, podobną do tej, która odbywa się na lotnisku. Wszystkie rzeczy, zwłaszcza metalowe – np. klucze, pasek, torebka itp., odkładasz do pudełka, które przejeżdża przez skaner. Ty w tym czasie przechodzisz przez bramkę z wykrywaczem metalu. Całość trwa dosłownie kontroli bezpieczeństwa odbierasz swoje rzeczy i kierujesz się do sali konsularnej, przypominającej poczekalnię na poczcie lub w urzędzie (konieczne jest przejście przez łącznik między budynkami). Tutaj czekają na Ciebie kolejne trzy 5 – Rejestracja – sprawdzenie paszportu i zdjęciaW pierwszym z nich urzędnik prosi o pokazanie paszportu. Jest to również moment weryfikacji zdjęcia. Urzędnik może uznać, że zdjęcie, które załączyłeś podczas składania wniosku wizowego, jest niezgodne z wymaganiami, bo np. Twój aktualny wygląd znacząco odbiega od tego, który znajduje się na masz przy sobie wydrukowane zdjęcie wizowe (o wymiarach 5×5 cm wykonane w ciągu ostatnich 6 miesięcy), to możesz je w tym momencie pokazać urzędnikowi. Jeśli nie, musisz zrobić nowe zdjęcie – np. w automacie znajdującym się tuż dokonuje rejestracji, oddaje paszport i wręcza numerek porządkowy, z którym podchodzisz do kolejnego okienka (gdy Twój numerek wyświetli się nad okienkiem).Krok 6 – Pobranie odcisków palcówW drugim okienku ponownie pokazujesz paszport. Następnie urzędnik pobiera od Ciebie odciski wszystkich palców prawej i lewej dłoni. Palce przykładasz do niewielkiego urządzenia, które skanuje linie papilarne (najpierw 4 palce lewej dłoni, potem 4 palce prawej dłoni, na końcu 2 kciuki). Urzędnik zwraca Ci paszport, z którym przechodzi do kolejki pod ostatnim 7 – Rozmowa z konsulem – decyzja o przyznaniu bądź odmowie wizyW końcu nadchodzi punkt kulminacyjny wizyty. Ustawiasz się w kolejce do ostatniego już okienka – a właściwie trzech 🙂 Nie ma numerków, wszyscy stoją jeden za drugim. Do okienka podchodzi się wtedy, gdy jedno ze stanowisk się zwolni. Porządku pilnuje pracownik dwóch okienkach pracują urzędnicy konsularni mówiący po polsku, a w jednym wyłącznie po angielsku. Jeśli nie chcesz rozmawiać po angielsku musisz poczekać aż zwolni się miejsce przy „polskim” okienku. Zdecydowanie mniej osób wybiera okienko „angielskie”, jeśli posługujesz się tym językiem (w stopniu komunikatywnym), to jest to okazja dla Ciebie, aby „przeskoczyć” nawet kilka osób w przywitaniu z konsulem (Panią lub Panem) wręczasz mu swój paszport i odpowiesz na kilka zadanych pytań. Pytania mogą być różne, na przykład:Jaki jest cel Twojej podróży?Dokąd jedziesz?Do kogo jedziesz?Z kim jedziesz?Na jak długo wyjeżdżasz?Czy masz męża/żonę/dzieci?Czy masz rodzinę w USA?Kto opłaca wyjazd?Gdzie pracujesz? Jak długo?Więcej przykładowych pytań znajdziesz w artykule Najczęstsze pytania zadawane przez konsula krótkich i konkretnych odpowiedzi, bez zbędnych wywodów. Spotkanie trwa zazwyczaj ok. 2 minut. Rozmowa się przedłuży, jeśli konsul nabierze podejrzeń co do wiarygodności Twoich konsul przyzna Ci wizę – a dokładniej mówiąc, promesę wizową – zachowa Twój paszport, a Ty otrzymasz kartkę z informacjami odnośnie sposobu jego odbioru. Jeśli rozmowa zakończy się odmową wizy, konsul zwróci Ci wyjściu z budynku Ambasady pamiętaj o tym, aby podejść ponownie do Depozytu urządzeń elektronicznych i odebrać zostawiane tam to wszystko, powodzenia! 🙂Przeczytaj: Wiza do USA – krok po krokuZdjęcia: Studenci wyjeżdżający na program Work and Travel ubiegają się o wizę J-1. Uczestnicy programu muszą odbyć rozmowę z konsulem. Dla uczestników wyjeżdżających drugi bądź trzeci raz z rzędu wprowadzono pewne udogodnienie. Wszelkie dokumenty niezbędne do uzyskania wizy są zanoszone do konsulatu (confirmation page ze zdjęciem wizowym, opłata za wizę, potwierdzenie opłaty SEVIS, ksero indeksu i legitymacji studenckiej) przez pracownika biura pośrednictwa i studenci nie muszą stawiać się w konsulacie na spotkaniu wizowym. W Polsce usługi konsularne świadczone są w Ambasadzie Stanów Zjednoczonych w Warszawie i w Konsulacie Generalnym Stanów Zjednoczonych w Krakowie. Ambasada Amerykańska w Warszawie (kolor czerwony na mapie) obejmuje swoim działaniem województwa: kujawsko-pomorskie, łódzkie, lubelskie, lubuskie, mazowieckie, podlaskie, pomorskie, warmińsko-mazurskie, wielkopolskie i zachodniopomorskie. Konsulat Generalny w Krakowie (kolor granatowy na mapie) obejmuje województwa: dolnośląskie, małopolskie, opolskie, podkarpackie śląskie i świętokrzyskie. Wiele osób wyjeżdżających na Work and Travel do USA obawia się wizyty w konsulacie. Jednak jest to zupełnie zbędny stres. Wizę (J-1) na program otrzymuje prawie każdy zgłaszający się student. Oczywiście zdarzają się przypadki, kiedy niedoszli uczestnicy programu Work and Travel otrzymują odmowę. Są to jednak nieliczne przypadki. Rozmowa z konsulem trwa zazwyczaj kilka minut (3-4 min.). Pytania dotyczą naszej osoby oraz ewentualnie naszych najbliższych. Konsul pyta o miejsce pobytu w USA, co zamierzamy robić, co studiujemy, czym zajmują się nasi rodzice bądź jakie miasto jest stolicą Alaski… Niestety wielu studentów twierdzi że Anchorage… Powodzenia na rozmowie! No comments yet. do kogo sie leci,kto jest,co sie robi w Polsce,co sie bedzie robic,zwiedzac w USA.. inne pytania to kto placi za podroz,czym sie zajmuja rodzice,co dana osoba robi w USA...czy byla w Polsce. moga tez byc inne pytania . rozmowa moze byc w lub tez angielskim (Foto: Z Podróży PL) Jak wypełnić wniosek o wizę do Stanów? Jak wypełnić formularz DS-160 krok po kroku. Czego spodziewać się na rozmowie z konsulem? Takie pytania często zadają osoby chcące złożyć wniosek o wizę do USA. Wiele osób chciałoby spełnić swój “AMERICAN DREAM” i chociaż na chwilę wyjechać do USA. Sporo osób rezygnuje z tego pomysłu, ponieważ ogranicza ich obowiązek wnioskowania o wizę do Stanów. Tym artykułem chciałbym pokazać, że wcale nie jest to takie trudne :-) A wiem, o czym mówię, ponieważ półtorej roku temu byłem w Iranie, z którym Stany Zjednoczone nie żyją w najlepszej komitywie. Dodam od siebie, że w obecnym paszporcie wciąż posiadam irańską wizę, a konsul z którym przeprowadzałem rozmowę widział ją, a mimo wszystko przyznano mi wizę amerykańską na 10 lat. WAŻNA AKTUALIZACJA!! Od 11 listopada 2019 roku Polacy nie potrzebują wizy do USA, a zamiast tego mają obowiązek wypełnić wniosek ESTA. Jak to zrobić napisałem w tym artykule Są takie osoby (w tym ja), które wciąż będą musiały posiadać wizę, więc ten poradnik jest jak najbardziej aktualny. Wiza do USA krok po kroku Rodzaje wiz i opłat za rozpatrzenie wniosku – według kategorii wizy Kategoria wizy Opis Opłata (USD) Opłata (PLN) B Służbowa/turystyczna $160 C-1 Tranzyt $160 D Członkowie załogi samolotu lub statku $160 E Inwestorzy i przedsiębiorcy $205 F Studenci (studia akademickie) $160 H Pracownicy tymczasowi/sezonowi i praktykanci $190 I Dziennikarze i przedstawiciele mediów $160 J Au-pairs, stażyści, wymiana naukowa/studencka, program „Praca i Podróże" $160 K Narzeczony/narzeczona obywatela USA $265 L Pracownicy oddelegowani do amerykańskiego oddziału firmy $190 M Studenci (studia zawodowe) $160 O Osoby o wyjątkowych uzdolnieniach $190 P Sportowcy, artyści i wykonawcy estradowi $190 Q Międzynarodowa wymiana kulturowa $190 R Pracownicy instytucji religijnych $190 T Ofiary handlu ludźmi $160 TN/TD Specjaliści z NAFTA $160 U Ofiary działalności przestępczej $160 Aby turystycznie wjechać do Stanów potrzebujemy posiadać wizę B2, czyli wizę turystyczną. Aby ją otrzymać, należy złożyć wniosek DS-160. Dokonamy tego na stronie Jak wypełnić wniosek o wizę turystyczną do USA? Na powyższej stronie wybieramy DS-160, Online Noimmigrant Visa Application. Następnie musimy wybrać konsulat, w którym odbędziemy spotkanie z konsulem oraz wprowadzić kod captcha. Ja wybrałem Kraków, ponieważ była to dla mnie najlepsza lokalizacja, natomiast w Polsce możemy wybrać jeszcze Warszawę. Jeśli mieszkasz poza granicami Polski wybierz konsulat najbliższy twojemu miejscu zamieszkania. Klikamy Start an application. Dane wprowadzone na obrazkach zostały zmyślone. Jak wypełnić formularz DS-160? Wybieramy pytanie bezpieczeństwa i udzielamy na nie odpowiedzi. Będzie to potrzebne, gdy po jakimś czasie będziemy chcieli wrócić do naszego wniosku wizowego, aby uzupełnić lub poprawić dane. W tej formatce na górze strony pojawi się również unikalny ID naszej aplikacji wizowej. Koniecznie skopiujcie ten numer, gdyż będzie on nam potrzebny, jeśli zostaniemy wylogowani lub będziemy chcieli wrócić do wniosku po jakimś czasie. #PERSONAL INFORMATION 1 W pierwszej części wniosku wprowadzamy dane osobowe takie jak nazwisko (Surnames), imiona (Given Names) oraz pełne imię i nazwisko używając liter takich jak ą,ć,ę,ł,ń,ó,ś,ź,ż (Full Name in Native Alphabet). Dodatkowo musimy wybrać opcje YES/NO w pytaniu o użytkowanie innych nazwisk (Have you ever used other names ( maiden, religious, professional, alias, etc.)) - tutaj wpisujemy np. panieńskie nazwisko. Następne pytanie o telekod reprezentujący nasze imię raczej nas nie dotyczy (Do you have a telecode that represents your name?). W kolejnych polach wprowadzamy płeć (sex), następnie stan cywilny (marital status), datę urodzenia (date) oraz miasto (city) i państwo (country), w którym się urodziliśmy. Pole State/Province możemy pominąć klikając “Does Not Apply”. W tym miejscu warto zapamiętać nasz formularz używając przycisku SAVE. Pamiętajmy, aby robić to za każdym razem, gdy wypełnimy wszystkie dane. Czas na wpisanie danych jest krótki i bardzo szybko wyskakuje informacja o tym, że się on kończy. #PERSONAL INFORMATION 2 Na kolejnej stronie podajemy naszą narodowość (Country/Region of Origin (Nationality)), informujemy o tym, czy posiadamy inne obywatelstwa (Do you hold or have you held any nationality other than the one indicated above on nationality?). Ostatnie pytanie dotyczy tego, czy jesteśmy rezydentem kraju wskazanego powyżej. (Are you a permanent resident of a country/region other than your country/region of origin (nationality) indicated above?) Zapewne, gdy w którymś z tych pytań odpowiemy “TAK” to będziemy musieli wskazać dodatkowe kraje. W powyższej części formularza musimy podać nasz narodowy numer identyfikacyjny PESEL (National Identification Number) oraz jeśli posiadamy to numer amerykańskiego ubezpieczenia socjalnego ( Social Security Number) i numer podatnika ( Taxpayer ID Number). W przypadku, gdy nie posiadamy zaznaczamy checkbox Does Not Apply. #ADDRESS AND PHONE INFORMATION Następne pozycje to nasz adres. Podajemy ulicę (Street Address), miasto (City), kraj (Country/Region). Możemy podać kod pocztowy (Postal Zone/ZIP Code) i województwo (State/Province), albo zaznaczyć Does Not Apply jeśli nie podajemy. Odpowiadamy na pytanie o adres korespondencyjny (Is your mailing address the same as your home address?). Jeśli odpowiemy “NIE” to będziemy musieli wypełnić dodatkowy formularz zbliżony do tego z przed chwili podając właściwy adres korespondencyjny. W ostatnich polach na tej stronie wpisujemy numer telefonu (Primary Phone Number), a w dwóch kolejnych możemy podać drugi numer (Secondary Phone Number) oraz służbowy (Work Phone Number). Ostatnie pole to nasz adres mailowy (Email Address). Aktualizacja z czerwca 2019: Dodano pytanie o Social Media, w związku z czym trzeba wypełnić pola związane z naszym social media np. facebook, instagram itp: Pamiętajcie, aby zapisać dane przyciskiem SAVE. #PASSPORT INFORMATION Na kolejnej stronie musimy uzupełnić dane dotyczące paszportu. W pierwszym polu wybieramy jego rodzaj (Passport/Travel Document Type). Jeśli posiadamy zwykły to będzie to REGULAR. W drugim polu podajemy jego numer (Passport/Travel Document Number). Trzecie pole (Passport Book Number) możemy pominąć zaznaczając “Does Not Apply”, gdyż nie dotyczy to polskich paszportów. Kolejne pola związane są z miejscem wydania paszportu. Pierwsze to kraj (Country/Authority that Issued Passport/Travel Document), kolejne pole to miasto (City), w którym paszport został wydany. Jeśli wydał je wojewoda śląski to Katowice, jeśli wojewoda mazowiecki to Warszawa itp. Kolejne pole to województwo (State/Province *if shown on passport) - wpisujemy, jeśli jest podane w paszporcie. W następnym polu ponownie wybieramy kraj (Country/Region). Na tym nie koniec, w formatce z datami należy podać daty wydania (Issuance Date) oraz ważności (Expiration Date) naszego paszportu. Na dole formularza znajdziemy pytanie, czy kiedykolwiek zgubiliśmy paszport, albo czy został nam on skradziony (Have you ever lost a passport or had one stolen?). Zapisujemy formularz przyciskiem SAVE.#TRAVEL INFORMATION W tej części musimy podać informacje związane z naszym przyjazdem. Pierwsza z nich to przyczyna (Purpose of Trip to the druga to szczegóły (Specify). Jeśli wybierasz się do Stanów turystycznie to wybierasz TEMP. BUSINESS PLEASURE VISITOR (B), a z drugiej rozwijanej listy TOURISM/MEDICAL TREATMENT (B2). Ja otrzymałem wizę B1/B2. Poniżej znajdziemy pytanie o to, czy mamy już konkretne plany wyjazdu (Have you made specific travel plans?). Jeśli odpowiemy TAK, to zostaniemy poproszeni o ich podanie. Pierwsze pole to data planowanego przybycia na teren USA (Date of Arrival in drugie to numer lotu (Arrival Flight (if known)). Numer lotu znajdziemy na bilecie, jeśli jeszcze nie mamy biletów to pomijamy. Trzecie pole to miasto, do którego przylecimy (Arrival City). Kolejne pola związane są z opuszczeniem przez nas terytorium USA. Najpierw planowana data wyjazdu (Date of Departure from kolejne pole to numer lotu (Departure Flight (if known)) oraz miasto wylotu (Departure City). Następnie należy wprowadzić miasta, które planujemy odwiedzić (Provide the locations you plan to visit in the Jeśli planujemy odwiedzić więcej miejsc to podajmy poprzez przycisk “add another”. Dodatkowo podajemy dane miejsca, w którym się zatrzymamy (Address Where You Will Stay in the W tym miejscu można podać adres pierwszego hotelu, w którym zamierzamy się zatrzymać. Uzupełniamy ulicę (Street Address), miasto (City), stan (State) i kod pocztowy jeśli znamy (ZIP Code (i known)). Ostatnie pytanie w tej sekcji dotyczy tego, kto opłaca nam wyjazd (Person/Entity Paying for Your Trip). Jeśli opłacamy sami, wybieramy SELF. #TRAVEL COMPANIONS INFORMATION W tej sekcji musimy podać, czy podróżujemy sami czy z kimś. Pierwsze pytanie właśnie tego dotyczy (Are there other persons traveling with you?). Jeśli podróżujemy z kimś, to po zaznaczeniu YES zobowiązani jesteśmy podać dane tej lub tych osób. Poniżej znajdziemy dodatkowe pytanie o to, czy podróżujemy jako część jakiejś grupy (Are you traveling as part of a group or organisation?). Jeśli w pierwszym pytaniu tej sekcji zaznaczyliśmy YES to musimy podać dane tej lub tych osób. W odpowiednich polach wprowadzamy nazwisko (Surnames of Person Traveling With You), imiona (Given Names of Person Traveling With You) oraz relację (Relationship with Person) np. małżonek (Spouse). Poprzez kliknięcie Add Another dodajemy kolejne osoby na tych samych zasadach.#PREVIOUS TRAVEL INFORMATION W tej sekcji podajemy dane związane z wcześniejszymi wyjazdami. Pierwsze pytanie dotyczy właśnie tej informacji (Have you ever been in the Odpowiadamy oczywiście zgodnie z prawdą, jeśli wybierzemy YES, to w dodatkowej formatce będziemy musieli podać dokładne dane. Następne pytanie dotyczy tego, czy kiedykolwiek mieliśmy amerykańską wizę. Jeśli wybierzemy YES, to zostaniemy poproszeni o dodatkowe dane (Have you ever been issued a Visa?). Kolejne pytanie dotyczy tego, czy kiedykolwiek odmówiono nam wizy lub wjazdu do USA, albo czy wycofaliśmy swoje podanie o wjazd na teren Stanów (Have you ever been refused a Visa, been refused admission to the United States, or withdrawn your application for admission at the port of entry?). Ostatnie pytanie dotyczy tego, czy kiedykolwiek mieliśmy złożoną petycję imigracyjną (Has anyone ever filed an immigrant petition on your behalf with the United States Citizenship and Immigration Services?) Pamiętajmy, aby zapisać nasz formularz przyciskiem SAVE. # POINT OF CONTACT INFORMATION Podczas wypełniania wniosku w tym miejscu zostałem na dłużej, ponieważ nie za bardzo wiedziałem co mam wpisać. Mam co prawda znajomych w Stanach, ale nie planuję ich odwiedzić. Ponieważ nigdy nie byłem w USA to podałem nazwę i adres pierwszego hotelu, w którym planuję się zatrzymać. Jeśli znamy kogoś, kto mieszka na terenie Stanów to możemy podać jego dane w sekcji Contact Person, uzupełniając nazwisko (Surnames) oraz imię (Given Names). Ja zaznaczyłem Do Not Know, a w następnym polu podałem nazwę hotelu w Nowym Jorku, w którym planuję się zatrzymać (Organization Name). W kolejnym polu podajemy rodzaj pokrewieństwa (Relationship to You). Ponieważ wprowadziłem hotel wybrałem opcję OTHER. Dodatkowo musimy uzupełnić dane adresowe osoby lub miejsca. Ja podałem adres hotelu. Wprowadzamy ulicę ( Street Address), miasto (City), stan (State), kod pocztowy jeśli znamy (ZIP Code (if known)), numer telefonu (Phone Number) oraz mail (Email Address). #FAMILY INFORMATION: RELATIVES W tej części wypełniamy dane rodziców. Najpierw wprowadzamy dane taty, a potem analogicznie dane mamy. Podajemy nazwisko (Surnames), imię (Given Names), datę urodzenia (Date of Birth) oraz odpowiadamy na pytanie, czy tata lub mama przebywają na terenie USA (Is your father/mother in the W przypadku, kiedy którejś z danych nie znamy zaznaczamy checkbox Do Not Know. W dolnej części formularza znajdziemy pytanie o inne relacje rodzinne na terenie USA (Do you have any immediate relatives, not including parents, in the United States?). W ostatnim pytaniu musimy odpowiedzieć, czy mamy jakichkolwiek krewnych na terenie USA (Do you have any other relatives in the United States?). #FAMILY INFORMATION: SPOUSE W tej sekcji podajemy dane małżonka (dotyczy osób, które wybrały stan zamężna/żonaty). Podajemy nazwisko (Spouse’s Surnames), imię (Spouse’s Given Names), datę urodzenia (Spouse’s Date of Birth), narodowość (Spouse’s Country/Region of Origin (Nationality)), w sekcji danych urodzenia (Spouse’s Place of Birth) podajemy miasto urodzenia (city) oraz państwo (Country/Region). Na końcu wybieramy to, czy adres małżonka/małżonki jest taki sam czy inny (Spouse’s Address). Jeśli inny to będziemy musieli go podać. Ja wybrałem SAME AS HOME ADDRESS, czyli taki sam jak domowy.#PRESENT WORK/EDUCATION/TRAINING INFORMATION W tej sekcji podajemy dane związane z naszym zatrudnieniem oraz wykształceniem. Wybieramy aktualne stanowisko (Primary Occupation), podajemy nazwę pracodawcy lub szkoły (Present Employer or School name), a następnie wprowadzamy dane adresowe, czyli ulica (Street Address), miasto (City), kod pocztowy (Postal Zone/ZIP Code), numer telefonu (Phone Number), państwo (Country/Region). Pole STATE/PROVINCE możemy pominąć poprzez Does Not Apply. Następnie uzupełniamy datę rozpoczęcia pracy/szkoły (Start Date), możemy wprowadzić miesięczne wynagrodzenie (Monthly Income in Local Currency (if employed)), a w ostatnim polu powinniśmy opisać nasze obowiązki w pracy (Briefly describe your duties). W kwestii zarobków to nie ma obowiązku ich podawania, można je pominąć poprzez zaznaczenie Does Not Apply, niemniej ja swoje podałem. #PREVIOUS WORK/EDUCATION/TRAINING INFORMATION W tej sekcji podajemy dane związane z wcześniejszym zatrudnieniem oraz naszym wykształceniem. Pierwsze pytanie w tej sekcji dotyczy tego, czy byliśmy poprzednio zatrudnieni (Were you previously employed?). Jeśli odpowiemy YES, to zostaniemy poproszeni o wprowadzenie danych pracodawcy analogicznie jak w poprzedniej części. Co ciekawe w przypadku wypełniania wniosku mojej żony w ogóle nie było tego pytania. Jak również nie było obowiązku podania danych uczelni wyższej oraz krajów, które odwiedziła. Drugie pytanie dotyczy tego, czy uczęszczaliśmy do szkoły średniej albo wyższej (Have you attended any educational institutions at a secondary level or above?). Jeśli zaznaczymy YES, to zostaniemy zobligowani do podania dodatkowych danych takich jak nazwa (Name of Institution), ulica (Street Address), miasto (City), kod pocztowy (Postal Zone/ZIP Code), państwo (Country/Region), kierunek (Course of Study) oraz daty rozpoczęcia (Date of Attendance From) i zakończenia (Date of Attendance To). Pole State/Province możemy pominąć, a przez użycie Add Another możemy dodać więcej szkół. #ADDITIONAL WORK/EDUCATION/TRAINING INFORMATION W tej sekcji musimy odpowiedzieć na dodatkowe pytania. Pierwsze dotyczy i przynależność do klanu lub plemienia (Do you belong to a clan or tribe?). W kolejnym polu wprowadzamy języki, którymi się posługujemy (Language Name). Można dodać kilka używając Add Another. Następne pytanie dotyczy krajów odwiedzonych w ciągu ostatnich 5 lat (Have you traveled to any countries/regions within the last five years?). Jeśli wybierzemy YES, to potem trzeba je wybrać z listy. Ja musiałem się naklikać, ponieważ miałem ich 19 :) W dalszej części tej sekcji musimy odpowiedzieć jeszcze na kilka pytań. Pierwsze dotyczy pracy dla organizacji zawodowej, społecznej lub charytatywnej (Have you ever belonged to, contributed to, or worked for any professional, social, or charitable organisation). Drugie dotyczy naszych umiejętności lub odbytych szkoleń w zakresie broni palnej, materiałów wybuchowych, nuklearnych, biologicznych lub chemicznych (Do you have any specialized skills or training, such as firearms, explosives, nuclear, biological, or chemical experience). Trzecie pyta o służbę wojskową (Have you ever served in the military). Czwarte dotyczy bycia członkiem organizacji paramilitarnych, straży obywatelskiej, grupy buntowniczej albo organizacji powstańczej (Have you ever been a member of, or been involved with a paramilitary unit, vigilante unit, rebel group, guerrilla group, or insurgent organization?). Przyznacie, że zaczyna robić się ciekawie. #SECURITY AND BACKGROUND Powoli dochodzimy już do końca wniosku. Jesteśmy już w ostatniej sekcji, która składa się z pięciu części. Musimy odpowiedzieć na sporą ilość pytań poprzez wybranie TAK/NIE (YES/NO). Jeśli na któreś pytanie odpowiemy TAK, to w dodatkowym oknie EXPLAIN zostaniemy poproszeni o wyjaśnienia. Niektóre z pytań mogą nam się wydać idiotyczne albo śmieszne. Zostaniemy zapytani o to, czy cierpimy na choroby zakaźne, psychiczne, czy kiedykolwiek byliśmy aresztowani lub skazani, czy byliśmy zamieszani w prostytucję albo handel ludźmi, czy jesteśmy (lub byliśmy) uzależnieni od narkotyków, czy byliśmy zamieszani w pranie brudnych pieniędzy, czy jesteśmy członkami organizacji terrorystycznych i wiele innych. #ZDJĘCIE Kolejny etap to dołączenie odpowiedniego zdjęcia do wniosku wizowego. Zdjęcie musi spełniać określone warunki. Najbardziej istotne rzeczy to rozmiar 2x2 cale (5,08cm x 5,08cm) oraz tło, które musi być białe. Wszelkie szczegóły znajdziemy pod tym adresem: zdjęcie do wizy zrobiłem sam i zostało zaakceptowane przez system, natomiast kilka dni przed wizytą w konsulacie otrzymałem maila, że moje zdjęcie jest nieprawidłowe. W związku z tym udałem się do profesjonalnego fotografa, który za 30zł zrobił właściwe. W takiej sytuacji poprawne zdjęcie w formie papierowej zabieramy ze sobą do konsulatu (zdjęcie na płycie CD, pendrive lub innej formie niż papierowe nie zostanie zaakceptowane). Po wykonaniu wszystkich powyższych kroków docieramy do podsumowania naszego wniosku. Możemy na spokojnie przejrzeć wszystkie wprowadzone przez nas dane (jeśli jest konieczność to można je poprawić). Gdy wszystko jest uzupełnione prawidłowo potwierdzamy wszystko i możemy przejść do płatności. Jak umówić spotkanie z konsulem? #PŁATNOŚĆ I UMÓWIENIE SPOTKANIA Z KONSULEM Płatność za wizę oraz organizację spotkania z konsulem dokonamy na tej stronie Jeśli nie posiadamy konta to musimy się zarejestrować. Aby dokonać płatności musimy wybrać “New Application / Schedule Appointment” (w górnym rogu możemy zmienić język na polski). Wybieramy rodzaj wizy. W moim przypadku Noimmigrant Visa, dla większości z Was również. Wybieramy miasto KRAKÓW lub WARSZAWA. Następnie wybieramy rodzaj wizy. Większość z Was wybierze typ pierwszy BUSINESS/TOURISM. A w następnym kroku doprecyzowujemy B2, jeśli wybieramy się turystycznie, albo wybieramy właściwy typ, który potrzebujemy. Na kolejnej stronie musimy uzupełnić dane osobowe oraz paszportowe. Obowiązkowo musimy podać numer naszego wniosku wizowego. Dolna część formularza to kolejne dane osobowe takie jak telefon, mail, adres. Następnie zostanie zadane nam kilka pytań. Pierwsze dotyczy tego, czy mieszkamy w Polsce, mamy 80 lat lub więcej. Drugie dotyczy tego, czy jesteśmy dziećmi młodszymi niż 14 lat. Trzecie dotyczy tego, czy wnioskujemy o odnowienie wcześniej wydanej wizy, która jest wciąż ważna, albo jej ważność skończyła się mniej niż 12 miesięcy temu. Na następnej stronie możemy wybrać jedną z dwóch opcji odbioru paszportu. Pierwsza jest darmowa i nasz dokument odbierzemy w jednym z punktów na terenie całej Polski. Druga opcja PREMIUM DELIVERY jest płatna (płacimy kurierowi przy odbiorze 24zł). Jest jednak wygodniejsza, gdyż możemy umówić wysyłkę do domu. Przeklikując się przez te formatki możemy dodać również wnioski innych członków rodziny (jeśli oni również składali wniosek o wizę), jest to wygodne, ponieważ dokonamy wtedy jednej płatności i pojedziemy na spotkanie razem. Jak dokonać płatności za wizę do USA? Na jednej z ostatnich formatek dokonujemy płatności. Wiza B2 kosztuje 624zł. Możliwe opcje to gotówka, karta albo przelew. Najwygodniejszą opcją jest płatność kartą, ponieważ w przypadku przelewu możemy się pomylić, a wtedy pieniądze nie są zwracane. Po dokonaniu płatności będziemy mogli umówić się z konsulem. Zazwyczaj najbliższe wolne terminy są już dostępne w ciągu kilku dni po złożeniu wniosku i dokonaniu płatności. #SPOTKANIE Z KONSULEM Gdy umówimy się z konsulem na spotkanie musimy zabrać: - paszport - zdjęcie w papierowej wersji, jeśli otrzymaliśmy wcześniej informacje, że nasze jest nieprawidłowe - potwierdzenie złożenia wniosku - potwierdzenie umówienia się z konsulem (to ostatnie nie było konieczne) W przypadku wizyty w Krakowie sugeruję, aby na wizytę wziąć minimum rzeczy, ponieważ nie wniesiemy na teren budynku żadnej elektroniki. Dostępne są malutkie schowki, do których zmieścimy telefon, powerbank czy zegarek, ale laptopa już nie. W Krakowie należy ustawić się przed konsulatem po drugiej stronie ulicy. Można pojawić się 15-30 min wcześniej. Najpierw osoba z konsulatu wychodzi z listą ludzi na zewnątrz i sprawdza, czy osoba umówiona znajduje się na niej. Przy okazji weryfikowane jest zdjęcie w razie konieczności taka osoba odsyłana jest do fotografa. Jeśli wszystko jest w porządku to możemy podejść pod wejście, a po chwili ochroniarz wpuści nas do środka. Najpierw zostaniemy poddani kontroli bezpieczeństwa identycznej jak ta na lotnisku. Zostaniemy również poproszeni o oddanie elektroniki do depozytu (schowek jest zamykany na klucz). Następnie zostaniemy skierowani do pierwszej kolejki, która prowadzi do recepcji, gdzie pobiorą od nas odciski palców oraz zdjęcie. Ostatnia rzecz to rozmowa z konsulem. Na tym etapie nie ma gotowego scenariusza. Możemy zostać zapytani o dosłownie wszystko łącznie z numerem buta :-) Moi znajomi byli pytani o to kiedy i gdzie się wybierają oraz na jak długo. W naszym przypadku było trochę inaczej. Konsul przeglądając paszport zauważył wizę irańską, więc wszystkie pytania dotyczyły właśnie tego. Pytano nas kiedy byliśmy, na jak długo, po co itp. Nie były to jakieś szczegółowe pytania, ale z każdym z nich wzrastał stres związany z potencjalną odmową. Ostatecznie wizy zostały przyznane na 10 lat. Jeśli składaliście wniosek razem, to do okienka podejdziecie również razem. Konsul posługiwał się językiem polskim w stopniu komunikatywnym, więc nie trzeba się stresować rozmową po angielsku. Pobyt w konsulacie trwał jakieś 20 minut, więc bardzo krótko. Jak złożycie już swój wniosek wizowy, to możecie zacząć planować wyjazd. Jeśli myślicie o Nowym Jorku to z pomocą przyjdzie Wam Łukasz z bloga Z Podróży PL :-) Paszporty z wizami dotarły do domu kurierem już po trzech dniach :-) O ósmej rano trudno przejść chodnikiem przy ulicy Pięknej. Tłum ludzi skutecznie zastawia przejście, nerwowo kołysząc się w jedną i drugą stronę. – Pani też na ósmą? – Nie, ja na ósmą piętnaście. – A pan? – Na siódmą czterdzieści pięć. Kazali czekać. Kazali, więc czekają. Okutani w zimowe kurtki zacierają ręce, aby choć na chwilę zrobiło się cieplej. Znad szalików unoszą się ciepłe chmury oddechów. Stoją tu starzy, młodzi, mężczyźni, kobiety, Polacy i obcokrajowcy… Niedola nie zna wykluczeń. Czy to kolejka bezdomnych po ciepłą zupę? Czy to rok 1983, a do sklepów rzucili właśnie dostawę papieru toaletowego? Nie – to zima 2018/2019 i kolejka do ambasady Stanów Zjednoczonych. Po wizę. * Mówiąc ściślej – nie do ambasady, a do części konsularnej. Nikt by ich przecież nie wpuścił głównym wejściem. Bo główne wejście jest reprezentacyjne, a ten drepczący w miejscu tłum nie ma z reprezentacyjnością nic wspólnego. – Musiałam brać urlop i zarwałam noc, żeby tu przyjechać – wzdycha pani Ilona. – Z daleka? – interesuje się pani Magda, sąsiadka z kolejki. – Z Mrągowa. A pani? – Ze Szczecina… – O, to chyba jeszcze dalej. Wymogi ambasady są jasne – z osobistego stawiennictwa na rozmowie z konsulem zwolnieni są jedynie ludzie po 80 lub przed 14 rokiem życia oraz dyplomaci. Wszyscy pozostali biorą urlopy, zapełniają pociągi i jadą do Warszawy. Południe kraju jedzie do Krakowa. – Wpuszczą mnie z torebką? – zastanawia się pani Ilona. – Pisali, żeby nie brać nic oprócz teczki z dokumentami – wyraża wątpliwości pani Magda. – Ale to mała torebka… Pani Magda nie ryzykuje. Zostawiła torebkę w przechowalni bagażu na dworcu. Szkoda byłoby, gdyby w takim momencie nie wpuścili do ambasady. Po wypełnieniu kilkudziesięciu stron wniosku DS-160, wniesieniu opłaty wynoszącej ponad 600 złotych i całonocnej jeździe do Warszawy na rozmowę z konsulem. Ostatecznie pani Ilona przejdzie z torebką. To chyba dyskryminacja mężczyzn – ja nie przeszedłbym z małym plecakiem. Też tam stoję, chucham w ręce i drepcę w miejscu. Mam wejść o ósmej piętnaście. * Droga wizowa – stacja pierwsza. Dochodzimy do początku kolejki, gdzie brodaty ochroniarz sprawdza wydruk umówienia spotkania. Ósma piętnaście, zgadza się. Proszę stanąć w drugiej kolejce. Stacja druga. Po kilkunastu minutach stania w drugiej kolejce dochodzę do okienka, w którym sprawdzają wydruk wniosku DS-160. I wysyłają do trzeciej kolejki. Stacja trzecia. Wreszcie mogę wejść do budynku. – Wyłączamy telefony! – krzyczy wąsaty ochroniarz. Wyłączam i ja, oddaję smartfon do depozytu, w zamian dostając plastikowy numerek. Stacja czwarta – kontrola bezpieczeństwa. Prawie jak na lotnisku, tylko że idzie szybciej. Nie wolno wnosić płynów, elektroniki, nieszczerości w sercu. – Państwo są razem? – pyta jeden z ochroniarzy, palcem wskazując mnie i kobietę przede mną. – Nie. – To się możecie teraz poznać. Heheheh – dopowiada drugi ochroniarz. – No, pani będzie się teraz rozbierać na bramce! Proszę ściągnąć pasek od spodni… Rozchylić bluzę. No, już gotowe. Możecie się teraz poznawać – ochroniarze rechoczą w najlepsze. – Kretyńskie komentarze… – burczy kobieta pod nosem. Boi się jednak powiedzieć coś głośniej. Wszyscy, którzy zapłacili 600 złotych i wypełnili wniosek DS-160, boją się powiedzieć cokolwiek, póki nie otrzymają wizy. W kolejce panuje atmosfera niepewności i lekkiego zastraszenia. * Ilekroć myślałem o słynnej “rozmowie z konsulem”, wyobrażałem to sobie tak: w przestronnym pokoju z wysokim sufitem znajdują się dwa fotele i stolik herbaciany. Sekretarz otwiera mi drzwi, ja wchodzę (cały na biało), uściskiem dłoni wita mnie elegancko ubrany dyplomata. – Proszę siadać – mówi – i w paru słowach opowiedzieć o swojej podróży do Stanów Zjednoczonych. Na pewno nie wyobrażałem sobie dusznej piwnicy z rzędem typowych urzędniczych okienek. Kolejka pierwsza prowadzi do wstępnego okienka. Na ścianie wisi monitor, więc znudzeni petenci mogą oglądać przemówienie Georgette Mosbacher, ambasadorki USA w Warszawie. Jej ekscelencja przemawia z zawieszonych na ścianie monitorów: – Cieszę się, że mogę umacniać przyjaźń polsko-amerykańską w tym wyjątkowym roku niepodległości… [youtube= Kolejka druga kończy się stanowiskiem poboru odcisków palców. – Proszę mocniej przycisnąć! Wszystkie palce płasko! A teraz tylko kciuki! – strofuje mnie po angielsku urzędniczka. Wreszcie dochodzę do trzeciego okienka. To właśnie “rozmowa z konsulem”. Pan zza szyby zadaje mi kilka pytań, po czym decyduje: wiza została przyznana. Automatycznym ruchem ręki przysuwa ulotkę, informującą o dalszych losach zatrzymanego paszportu. I już. Mogę próbować wjechać do USA (ostateczną decyzję i tak podejmie urzędnik na lotnisku). Wychodzę z piwnicy, gdy nagle do moich uszu docierają tłumaczenia dziewczyny przy sąsiednim okienku: – W Łomży nie ma teraz żadnej roboty… * Tyle dobrego, że w kolejce do ambasady nie stoi się z terrorystami ani organizatorami ludobójstwa. Ci zostali – mam nadzieję – skutecznie odsiani na etapie wypełniania wniosku DS-160. No bo kto, widząc na 76 stronie wniosku pytanie “czy kiedykolwiek organizowałeś ludobójstwo?”, zaznaczy, że nie, choć je organizował? Jeśli zaznaczy tak, otworzy mu się okienko z napisem please, explain. “Prosimy, wyjaśnij. W jakim celu organizowałeś ludobójstwo?” Pozwalam sobie na żarty, bo nawet sama nazwa formularza brzmi jak z kiepskiego dowcipu o urzędnikach. “Proszę wypełnić wniosek DS-160 i przybić pieczątkę w kształcie motylka”. Ale sam wniosek to nie dowcip. Poza rytualnymi pytaniami o ludobójstwo i terroryzm, w których należy po prostu odhaczyć “nie”, trzeba amerykańskim urzędnikom przekazać o sobie niemal wszystkie informacje. Data urodzenia ojca, dzienna data ukończenia studiów, miesięczne zarobki, zakres obowiązków w pracy a nawet… nazwisko przełożonego w poprzedniej pracy. To oczywiście i tak kropla w morzu wszystkich informacji, jakie w dowolnym momencie mogą uzyskać o nas służby przy pomocy chociażby portali społecznościowych. Tym niemniej, tak szczegółowe pytania mogą dziwić. Ubiegałem się w życiu o wizy do wielu krajów, w tym tych uznawanych powszechnie za niedemokratyczne. We wszystkich przypadkach wypełnienie wniosku wizowego zajmowało pięć minut i wiązało się z podaniem podstawowych informacji paszportowych (czasem z wyjawieniem przewidywanej trasy podróży). Amerykański wniosek DS-160 zabrał mi ponad trzy godziny! * Co czuli migranci z Europy Wschodniej, gdy sto lat temu mijali na statkach wspaniałą Statuę Wolności? Radość? Ekscytację? Niepewność? Jedno było pewne – oto wpływają do kraju, w którym mogą zacząć wszystko zupełnie od nowa. Wolność dla każdego. Co czuje dziś turysta z Europy Wschodniej, gdy wybiera się w podróż do USA? Być może radość i ekscytację, ale oba te uczucia przykrywa gruba warstwa upokorzenia i zalęknienia. Okazuje się, że pytania urzędników w Warszawie wcale nie były końcem urzędniczego maratonu. – Po co lecisz do Stanów? Gdzie pracujesz? Kogo znasz w USA? Koleżanka, tak? Skąd i jak długo się znacie? Jaki jest jej numer telefonu? A gdzie pracujesz? Jaki jest adres biura twojej pracy? Kto jest szefem? – pracowniczka obsługi lotniska wyrzuca z siebie pytania niczym karabin maszynowy. Brak odpowiedzi na któreś z nich może skutkować odmową wpuszczenia na pokład. Marzyłeś o Wielkim Kanionie? Było blisko… Przede wszystkim jednak sprawdza ważność wizy i dokumentów podróży. Linia lotnicza nie może sobie pozwolić na wysłanie przez ocean pasażera, który nie zostanie wypuszczony na teren USA. Ostateczną decyzję o zezwoleniu na wjazd podejmuje bowiem dopiero urzędnik na granicy. Jeżeli usłyszysz odmowę wjazdu na terytorium kraju, a na lot powrotny trzeba czekać więcej niż 12 godzin, trafisz do amerykańskiego aresztu, w którym – dzięki zabraniu wszystkich rzeczy osobistych, możliwości wykonania telefonu do rodziny i prawnika oraz otrzymania stylowego pomarańczowego wdzianka – będziesz się mógł poczuć jak w prawdziwym amerykańskim filmie. * Na lotnisku JFK w Nowym Jorku kolejka przylatujących pasażerów rozgałęzia się na kilka stron. – Przepraszam, czy na pewno stoję w dobrej kolejce? – zagaduję po angielsku pracowniczkę w mundurze. – Tak, to dobra kolejka – odpowiada kobieta płynną polszczyzną. Udało się. Moje długotrwałe urzędnicze modły o możliwość wjazdu do Kraju Wolności zostały wysłuchane. Wizę do Wietnamu uzyskałem przez internet. Wizę do Rosji lub na Białoruś – dzięki wypełnieniu prostego formularza i wysłaniu paszportu pocztą. Abchaską wizę również otrzymałem internetowo. Australijską – pocztą. Do Chin i Etiopii wjechałem dzięki uproszczonym procedurom ruchu tranzytowego. Do żadnego z innych odwiedzonych państw nie potrzebowałem wizy. Zobacz też: Mroczne tajemnice podparyskiego przedmieścia Czy Marcin Kącki nienawidzi Poznania? Siedzę w schronie, prześlij pieniądze. Jak oszuści zarabiają na fali współczucia “Polacy o pieniądze nie dbają” – opowieści ukraińskich pracowników Fanpage Stacji Filipa na Facebooku

rozmowa z konsulem usa pytania